Jak zdiagnozować grzybicę paznokcia?
Wyniki badań obejmujących populację ludzi zamieszkujących umiarkowane strefy klimatyczne wskazują częstotliwość występowania przewlekłych infekcji grzybiczych u ok. 10-20 proc. Szacuje się, iż niemal połowa Polaków choruje na grzybicę stóp, a jedna czwarta na grzybicę paznokci – jest to bowiem jedna z najbardziej powszechnych chorób paznokci u nóg. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym grzybicy skóry i paznokci jest Trichophyton rubrum. Znacznie rzadszą przyczyną są drożdże i pleśń, czasem grzyby Candida. Grzyby wytwarzają zarodniki, które są łatwo przenoszone z osoby chorej i poprzez użytkowanie przedmiotów osoby zakażonej. Jak więc rozpoznać i prawidłowo leczyć grzybicę paznokci?
Przyczyny powstawania infekcji grzybiczej
Przyczynami powstawania grzybicy paznokci stóp i rąk są:
- choroby wrodzone lub nabyte związane z obniżoną odpornością,
- zaburzenia hormonalne,
- zaburzenia metaboliczne, np.cukrzyca,
- urazy mechaniczne w obrębie paznokci,
- kontakt z wilgotnym środowiskiem,
- noszenie butów i skarpet nieprzepuszczających powietrza,
- niedostateczna higiena osobista,
- używanie cudzych przedmiotów (ręcznika, obuwia),
- otyłość,
- problemy z krążeniem.
Diagnostyka grzybicy
Grzybica paznokci to powszechnie występująca dolegliwość, jednak zdarza się, że jest ona mylona z innymi schorzeniami. Nie wszyscy też wiedzą, jak wygląda grzybica paznokci i jakie zmiany powoduje, stąd łatwo ją przeoczyć. Choroba nie jest bolesna dopóki nie przyjmuje zaawansowanej formy. Początek grzybicy paznokci najczęściej manifestuje się na brzegach płytki paznokciowej, która zmienia kolor i robi się pożółkła. Najczęstszą postacią jest grzybica podpaznokciowa dystalna i boczna, która zaczyna się od wolnego brzegu paznokcia lub od strony bocznej i szerzy dośrodkowo.
Do typowych objawów grzybicy paznokcia należą:
- zmiana wyglądu paznokcia: pogrubienie, zmiana koloru, pojawianie się bruzd i fałdowań,
- rogowacenie podpaznokciowe,
- nieprzyjemny zapach,
- odwarstwianie się i schodzenie paznokcia, onycholiza,
- zaczerwienienie dookoła paznokcia z objawami złuszczania i niewielkimi zmianami grudkowymi,
- nadmierna łamliwość paznokcia, rozdwajanie się, wykruszanie,
Grzybica, inaczej mikoza, nie jest konkretną jednostką chorobową, ale całym zespołem dolegliwości wywoływanych przez chorobotwórcze grzyby. Chociaż jej objawy wydają się dość specyficzne, podobny obraz kliniczny występuje także w innych schorzeniach, np. łuszczycy czy liszaju płaskim. Dlatego też rozpoznaniem grzybicy powinien zająć się specjalista w oparciu o badanie mykologiczne. Dzięki niemu zostaje zidentyfikowany rodzaj chorobotwórczego grzyba, co pozwala dobrać odpowiednie leki.
Jak prawidłowo wykonać badanie mykologiczne?
Do badania mykologicznego potrzebne są zeskrobiny zakażonej grzybem płytki paznokcia lub naskórka. Zabieg jest z reguły szybki i bezbolesny. Pierwszym jego etapem jest analiza mikroskopowa preparatu. Jednak nie zawsze dostarcza ona konkretnych informacji, dlatego potrzebny jest również posiew i hodowla.
Materiał w jałowym pojemniku wędruje do laboratorium, gdzie poddany jest specjalnej „hodowli”. Założenie hodowli to proces trwający około 4 tygodnie. Następnie otrzymuje się wynik z informacją, jaki rodzaj grzyba zadomowił się na paznokciu.
Co na grzybicę paznokci?
Aby leczyć grzybicę paznokci, przede wszystkim należy oczyścić płytkę paznokciową i łożysko. Zabieg jest bezbolesny i można go wykonać w każdym profesjonalnym gabinecie podologicznym. Prawidłowe oczyszczenie zwiększa wrażliwość na preparaty p/grzybicze. Zastosowanie mają preparaty naturalne z wyciągami z olejku z drzewa herbacianego, żele, lakiery i spraye apteczne oraz leki zawierające cyklopiroks, amorolfinę czy mikonazol, a także maści przeciwgrzybicze.
